Toespraak F-ACT congres: “Er is alleen nog een probleem…” (2015)
[PP1] Goedemorgen dames en heren, Ik was hartstikke trots. Voor de allereerste keer van mijn leven werd ik gevraagd om zitting te nemen in een commissie. [PP2] De commissie die het plan van aanpak voor behandeling, begeleiding en ondersteuning van mensen met ernstige psychische aandoeningen zou gaan maken. Het klonk chique. Ik had alleen geen idee wat het inhield. Laat staan wat er van me verwacht werd. Tijdens het voorstelrondje raakte ik al zwaar geïntimideerd…
Morgen is het zover. De expositie van ‘mijn kracht belicht’. Ik ben HerstelTalent enorm dankbaar dat ik hieraan deel mocht nemen. ‘Wat een fijne groep mensen’ en ‘wat valt er veel te leren van elkaar’. Het was heerlijk om mijn krachten te belichten met de andere ‘hersteltalenten’. Wat ik zeker weer ervaren heb is dat je echt nooit op moet geven. Wat er ook in je leven gebeurd, wat je verhaal ook is en hoe…
Ik leed de afgelopen week met enige regelmaat aan verwarring. Psychiater Alan Frances schreef bijvoorbeeld dat het níet ok was om Donald Trump een psychische aandoening toe te dichten. Er was nu eenmaal een verschil tussen ‘mad’ en ‘bad’. Het zou beledigend zijn voor mensen die een psychische aandoening hebben. Denk dáár maar eens even over na… Om allerlei redenen vond ik het een humoristische redenering. Ondertussen zag ik diverse mensen op twitter zijn mening…
Diep in de nacht lag ik te woelen over de woorden die ik de avond ervoor uit mijn mond had laten rollen. “Ja maar, bij de Nederlandse groep….” Terecht hoorde ik mijn collega Bouchra met een zucht en verbazing zeggen: “Wat zeg je…..?” En op dat moment drong met een vreselijke schok tot me door wat ik had gezegd. Ik hoorde mezelf al struikelend corrigeren. Mooier werd het er niet van. Als de telefoon mijn…
Vandaag, 4 augustus 2016, was het weer “Een Steekje Los?” dag in Zorgcentrum de Zoute Viever te Oost-Souburg. Anne Mieke Vos en ikzelf waren vol verwachting. De vorige keer waren er zeven bewoonsters, hoe zou het deze keer zijn? Toen we aankwamen in de zaal zaten er al een aantal dames. Tegen half drie stroomde het ineens vol en zaten we met 17 bewoners en bewoonsters. We besloten aan twee tafels het spel te spelen….
Na ruim een maand bij mijn vriendin geweest te zijn vond ik bij thuiskomst een brief op de deurmat. De brief, met voor mij zeer bekend logo van mijn zorgaanbieder, was bij nader inzien aan mijn moeder gericht en toen ik hem opende bleek mijn naam bovendien niet correct gespeld. Het adres bleek ook een probleem. Met een zucht begon ik te lezen: “Beste Andre”. “Blabla..” Kortom; ik bleek officieel ál mijn doelen te hebben…
